یه سیبو بندازی هوا تا بیاد پایین هزار تا چرخ میخوره. اینو دیشب به او میگفتم. میگفتم درسته امریه‌م واسه شیراز اوکی شده و نتونستم بیام بوشهر و موقعیت های شغلیِ خوبِ بوشهر رو از دست دادم، ولی کی چی میدونه که آینده چی میشه.
دیشب فکر میکردم که قراره دو سالِ آینده رو به عنوانِ سرباز امریه داخل شیراز کار کنم. چون 99% کاراش صورت گرفته و فقط باید اسکنِ یه مدرکی رو بفرستم که رسمی شه.
ولی امرور صبح از یه جای دیگه باهام تماس گرفتن واسه امریه ی بوشهر. با این شرط که باید امریه‌ی شیرازمو که 100%ی هست لغو کنم (اگر موافقت کنن که کنسلش کنن)، و منتظر بمونم تا از بوشهر برای جذبم اقدامی صورت بگیره. البته بوشهر 100 درصدی نیست! اونی که بهم زنگ زد گفت احتمالش 60-70 % هست.
و من میخوام یه ریسکِ خرکی کنم و نقد رو ول کنم و نسیه رو بچسبم.
عطایِ امریه ی شیرازو به لقاش میبخشم و درخواست امریه بوشهر میدم، اینجوری یا امریه‌ی بوشهر میشم و یا امریه‌ی فعلیم هم میپره و به عنوان سرباز عادی میرم پادگان!
